„Osamotnienie” lidera organizacji nonprofit: porównanie z organizacjami nastawionymi na zysk i z organizacjami publicznymi
Badanie ma swoje mankamenty. Nie można go przenieść 1:1 do naszej XR-owej rzeczywistości. Ale możemy korzystać z zawartych w nim wniosków:)
Abstrakt
Liderzy organizacji non profit stają w obliczu problemów związanych z delegowaniem zadań i egzekwowaniem ich wykonania. Mają oni ograniczone możliwości wpływania na pracowników, którzy przeważnie są wolontariuszami. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na następujące pytania badawcze:
Czy liderzy polskich nonprofitów czują się osamotnieni w podejmowaniu decyzji i realizacji zadań?
Czy istnieją różnice między organizacjami non profit, for-profit i publicznymi w zakresie tego, kto podejmuje w nich decyzje? Czy istnieją różnice między organizacjami non profit, for-profit i publicznymi w zakresie tego, kto realizuje w nich zadania? W badaniach ankietowych wzięło udział łącznie 315 celowo dobranych respondentów: 105 liderów oraz 210 pracowników niepełniących funkcji kierowniczych (odpowiednio: po 35 oraz po 70 z każdego typu organizacji). W artykule zaprezentowano wyniki analizy wypowiedzi liderów. Zastosowano test Kruskala-Wallisa celem identyfikacji ewentualnych różnic międzysektorowych. Wyniki przeprowadzonych badań upoważniają do wniosku, że w polskich organizacjach non profit istotna część liderów czuje się osamotniona i pozostawiona sama z problemami dotyczącymi funkcjonowania organizacji. Muszą oni w znacznym stopniu samodzielnie podejmować decyzje i wykonywać zadania, ponieważ nikt z personelu ich w tym nie wspiera lub czynią to nieliczni. Analiza porównawcza wykazała, że w przypadku organizacji non profit problem ten jest powszechniejszy niż w organizacjach for-profit i publicznych.